دلم یک سفر بی بازگشت می خواهد.می دانی.هیچ چیز مهم نیست.یعنی چه خوب است که گاهی وقتها هیچ چیز مهم نباشد.بالا که می روی خدایی می شوی.از آن بالا پوچی و هیچی دنیا خوب به رخ ما آدمها کشیده می شود.آنجا همه چیز به همه چیز ربط دارد.نه اینکه این پایین نداشته باشد.از این سردرگمی خسته شده ام.دلم آرامگاه ابدی می خواهد.

 

نبشته به لحظه ی دلتنگی.وقتی هیچکی به هیچکی نبود.

                   

              


             


                          

 

نظرات 1 + ارسال نظر
[ بدون نام ] سه‌شنبه 23 فروردین‌ماه سال 1384 ساعت 10:16 ق.ظ

خب برو بمیر.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد