یاحق
نا گزیز زندگی

باز هم دلم گرفته است
چنان که ابر تیره آسمان شهر را
چنان که تنگ خالی از حضور دوباره دیدن عبور سبز را
صدای پای آب باز هم برای من گریز زندگی برای ناگزیر عشق را 
به لحن عاشقانه ی غزل به تصویر می کشد
و باز هم امید و انتظار
امید با تو بودن و انتظار برای تازگی
برای نو شدن
به نغمه های عاشقانه غرق گفتگو شدن...
بخوان!
بخوان برای من قصیده ی تولد دوباره ی نسیم را
که ابرهای تیره باز هم هوای بارش بهاری تو را به انتظار می کشند
و من
من که باز هم به نام عشق
به روی روشنی دریچه ای گشوده ام
تنفسی دوباره از هوای عشق را برای ناگزیر زندگی دوباره برگزیده ام 

۱۳/۴/۱۳۸۰